به گزارش راسخون؛ فرآیند واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود و شمارش معکوس برای عرضه سهام آنها در فرابورس آغاز شده است. وزارت ورزش و جوانان نیز از خصوصی‌سازی این دو باشگاه حمایت کرده است. از سوی دیگر واگذاری این باشگاهها مخالفانی نیز دارد و به عنوان نمونه، شایعه می‌شود که با توجه به نامطلوب بودن بازار بورس، عرضه سهام استقلال و پرسپولیس ممکن نیست یا خریداران سهام این دو باشگاه ضرر می‌کنند.

با اعلام ژاله فرامرزیان معاون توسعه و منابع وزیر ورزش سازوکار ورود باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس به بورس فراهم شده و قرار است این اتفاق در روزهای آینده و در دهه فجر رخ بدهد. 


بحث واگذاری سرخابی‌ها چه زمانی مطرح شد؟



موضوع واگذاری سرخابی‌ها به زمان ابلاغ اصل ۴۴ قانون اساسی (سال ۱۳۸۷) باز می‌گردد. با ابلاغ آیین‌نامه اجرایی طبقه‌بندی بنگاه‌ها و تصویب دولت در سال ۱۳۸۸، پرسپولیس و استقلال در فهرست واگذاری‌ها قرار گرفتند.

اما در مردادماه سال ۱۳۹۴، دولت طی مصوبه‌ای این دو باشگاه را از فهرست واگذاری‌ها خارج کرد. در سال ۱۳۹۷، این دو باشگاه دوباره در فهرست واگذاری‌ها قرار گرفتند و مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش خبر از تصویب پیشنهاد واگذاری سرخابی‌ها در کمیسیون اقتصادی دولت داد. فرهاد دژپسند، وزیر اقتصاد نیز در همان سال بر واگذاری سهام این دو باشگاه تا پایان سال ۹۷ تاکید و اعلام کرد که واگذاری باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال دوباره به جریان افتاده و عزم دولت برای واگذاری این دو باشگاه جدی است و منتظر روش‌های جدید واگذاری هستیم تا بر اساس آن واگذاری این دو باشگاه انجام شود.

 از سوی دیگر براساس قانون بودجه سال ۱۳۹۸، وزارت ورزش، سازمان خصوصی‌سازی و سازمان بورس می‌بایست تا شهریور ۹۸ نسبت به واگذاری این دو باشگاه از طریق فرابورس اقدام می‌کردند. در ماه‌های پایانی سال ۹۷، سازمان خصوصی‌سازی نیز اعلام کرد که سرخابی‌ها، قیمت‌گذاری شده و در اولین فرصت در سال ۹۸، جلسه هیات واگذاری برگزار و قیمت‌ها، تایید یا رد خواهند شد. 

در ماه‌های ابتدایی سال ۹۸ و پس از برگزاری جلسات توسط نمایندگان مجلس، وزارت ورزش، بورس و...، صورت جلسه‌ای در شهریورماه، تهیه و به امضای رییس وقت کمیسیون اصل ۴۴، رئیس فراکسیون ورزش مجلس،  سازمان بورس، وزارت ورزش و نماینده سازمان خصوصی‌سازی رسید. اما بنابر صورت جلسه مذکور، این دو باشگاه قابلیت عرضه در فرابورس را نداشته و انجام این واگذاری، منوط به اجرای اصلاحات اساسی در صورت‌های مالی دو باشگاه و اصلاح ساختار مالی بود. 

بنابراین سازمان خصوصی‌سازی، واگذاری پرسپولیس و استقلال را به نیمه اول سال ۹۹ موکول و اعلام کرد که باشگاه‌های مذکور در مردادماه واگذار خواهند شد. به گفته وزیر ورزش نیز به دلیل فراهم نبودن شرایط، واگذاری سرخابی‌ها تا پایان سال ۹۸ به تعویق خواهد افتاد. 

امیر هامونی، مدیرعامل شرکت فرابورس ایران، سال گذشته در مصاحبه‌ای به آخرین وضعیت عرضه سهام باشگاه استقلال و پرسپولیس در بازار سرمایه اشاره و بیان کرد: تا پنج سال گذشته درخواست رسمی عرضه سهام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به بورس ارائه و جلسه‌ها به صورت رسمی برگزار می‌شد، اما اکنون تشکیل این جلسات غیررسمی شده است.

وی با تاکید بر اینکه مذاکراتی که در خصوص این دو باشگاه انجام می‌شود تنها در حد رایزنی است، اظهار داشت: در سال ٩٧ و ٩٨ هیچ درخواست رسمی مبنی بر عرضه سهام این دو باشگاه به فرابورس ارائه نشده و همین امر موجب عدم پیگیری ما برای انجام مراحل لازم شد. 

مدیر عامل شرکت فرابورس ایران با بیان اینکه در پنج سال گذشته به دلیل ارائه درخواست رسمی از سوی این باشگاه‌ها، شرکت فرابورس ضمن ورود به این موضوع پیگیری‌های لازم را انجام داد، خاطرنشان کرد: اوایل جلسه‌ها به صورت منظم با حضور وزیر ورزش و معاونان وزیر برگزار می‌شد، اما شاید به رغم مذاکراتی که صورت گرفته بود، صلاح بر عدم عرضه سهام آنها به فرابورس بوده است.


موانع واگذاری پرسپولیس و استقلال



عدم شفافیت در صورت‌های مالی این دو باشگاه، یکی از اصلی‌ترین دلایل عدم واگذاری سرخابی‌ها تاکنون بوده است. به گفته ابوالقاسم شمسی جام‌خانه، عضو هیات عامل و معاون شرکت‌ها و قیمت‌گذاری بنگاه‌های سازمان خصوصی‌سازی، همه شرکت‌های تجاری از جمله سرخابی‌ها، هم دارایی و هم بدهی دارند. صورت‌های مالی تهیه‌شده توسط هیات مدیره شرکت توسط حسابرس مورد حسابرسی و رسیدگی قرار می‌گیرد.  برای پرسپولیس و استقلال هم بندهای حسابرسی در گزارش زیاد است، اما زیاد بودن این بندها به معنای حل نشدن یا حل ناشدنی بودن آنها نیست و اگر از نظر مالی بخواهیم در نظر بگیریم، این یک امر معمولی است. اما تعداد زیادی از بندهای حسابرسی قابل رفع است. جلسات متعددی برگزار می‌شود و الزامات حاکمیت شرکتی برای دو باشگاه در نظر گرفته می‌شود.

شمسی جام‌خانه همچنین در تیرماه سال جاری نیز به تشکیل کارگروه‌هایی با هدف به حداقل رساندن ابهامات موجود و ایجاد شفافیت لازم برای عرضه سهام سرخابی‌ها در بورس اشاره کرد و گفت: اسناد مالکیت مربوط به دارایی دو باشگاه، ابهامات و اختلاف حساب موجود بین فدراسیون فوتبال با صندوق حمایت از پیشکسوتان، قهرمانان، سازمان لیگ و اسپانسرهای مختلف از جمله مشکلاتی است که با آن روبه‌رو شده بودیم.

پیش از ابلاغ سیاست‌های کلی اصل ۴۴ نیز، وضعیت مالی استقلال و پرسپولیس به گونه‌ای بود که قابلیت واگذاری آنها حتی از طریق مزایده هم وجود نداشت. چون اطلاعات مالی دو شرکت شفاف نبود و صورت‌های مالی یا مردود‌شده یا عدم اظهارنظر حسابرس بود. بنابراین حداقل شرایط را برای واگذاری نداشتند.

در صورت جلسه‌ای که در شهریورماه سال ۹۸، تهیه و امضا شد نیز به دلیل ساختار مالی نامناسب، سرمایه اندک، زیان انباشته قابل توجه و عدم وجود سند مالکیت دو مجموعه ورزشی به نام دو  شرکت استقلال و پرسپولیس به دلیل مشکلات حقوقی و ثبتی، مشکلات عدیده مالی و عدم شفافیت، دو باشگاه قابلیت عرضه در فرابورس را نداشتند. 


میزان عرضه سهام سرخابی‌ها در فرابورس

این امکان وجود دارد که در عرضه اولیه، ۱۲ درصد از سهام برای عموم مردم، ۳ درصد دیگر برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری، ۳ درصد برای بازارگردان و درمجموع ۱۸ درصد درنظر گرفته شود. 
 

آخرین اخبار واگذاری پرسپولیس و استقلال

دوشنبه (۶ بهمن ماه)، پرسپولیس در فرابورس معارفه و به گفته علی‌نژاد، معاون وزیر ورزش، معارفه این باشگاه با فرابورس انجام شد. 

باشگاه استقلال نیز در مرحله ارسال مدارک برای مشاوره پذیرش است که با ارسال مدارک، زمان معارفه و پس از آن، ورود به هیات پذیرش مشخص خواهد شد.

این در حالی است که روزهای گذشته به پیگیری موضوع واگذاری سرخابی‌ها و اقداماتی که قرار است پس از معارفه پرسپولیس صورت گیرد، پرداختیم. اما این پیگیری‌ها از هیات پذیرش فرابورس ایران نتیجه‌ای نداشته و به دلیل مشخص نبودن بسیاری از موارد، پاسخگویی صورت نگرفت. 


بررسی جنبه‌های مثبت و منفی خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس



اگر سهام پرسپولیس و استقلال در بورس عرضه شود، این دو باشگاه حداقل باید تراز مالی مثبت داشته و به بیان ساده‌تر، سودده باشند نه زیان ده اما آیا سرخابی‌ها در این سالها درآمدزا بوده‌اند؟ باشگاه‌هایی که با پرونده‌های شکایت چندین هزار دلاری در فیفا همواره با تهدید کسر امتیاز و سقوط به دسته پایین‌تر مواجهند، چطور سود ده شده‌اند؟ در سال 99 حتی باشگاه‌های بزرگ جهان مثل بارسلونا و رئال مادرید بخاطر کرونا نبود تماشاگر دچار کسری بودجه یا کاهش درآمد شده‌اند، پس چطور پرسپولیس و استقلال سودآور شده‌اند؟ آیا می‌توان به این ترازها امید داشت یا باید اذعان داشت که این مثبت سازی‌ها غیرواقعی بوده؟ چرا پرسپولیس و استقلال که درآستانه ورشکستگی قرار گرفته‌اند، بایستی با چنین ترازهایی که نمی‌تواند به آن‌ها اعتماد کرد، جلوه داده شوند؟ 

البته در دنیای امروز بخش ورزش از نظر اقتصادی اهمیت زیادی داشته و فعالیت‌های اقتصادی در این بخش تاثیر زیادی بر شاخص‌های اقتصادی کشورها از جمله اشتغال و رشد اقتصادی دارد در کشور ما نیز اگرچه هنوز ورزش جایگاه اقتصادی خود را نیافته و تاثیر آن بر اقتصاد کشور انکارناپذیر است در ایران ورزش فوتبال نسبت به سایر رشته‌های ورزشی شاخص‌تر بوده و گردش مالی که در آن جریان دارد دارای ابعاد وسیعی است این مسئله ضرورت ایجاد انضباط مالی افزایش کارایی و سودآوری و توسعه بخش فوتبال را از آثار آن افزایش اشتغال است عیان می‌سازد برای رسیدن به این هدف ضروری است زمینه‌های لازم برای تامین شرایط ورود به بازار سرمایه توسط باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای فراهم شود. با توجه به شاخص‌های مربوط می‌توان گفت بهترین راه کنترل هزینه‌ها و افزایش درآمد باشگاه‌ها ورود آن‌ها به بورس است باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال با ورود به بازار سرمایه ضمن تامین نیازهای مالی خود در زمینه‌های توسعه استادیوم ‌های خصوصی، تقویت مالی بازیکنان، توسعه فعالیت‌ها و تسهیلات جاری سرمایه‌گذاری در پرورش جوانان افزایش نقدینگی سهامداران کاهش استقراض و تهیه سرمایه مورد نیاز به اقتصاد کشور نیز کمک می‌کنند. 

 نقش بارز فعالیت‌های اقتصادی در عرصه ورزش که فوتبال روز از آن است در کل اقتصاد کشورها انکارناپذیر است از آثار مستقیم اقتصادی ورزش می‌توان به تولید کالا و خدمات ورزشی صادرات و واردات کالاها و خدمات ورزشی ایجاد اماکن و تسهیلات ورزشی مشارکت در بازار برد تبلیغات پخش رسانه‌ای جذب گردشگر و از همه مهمتر ایجاد اشتغال اشاره کرد. با نگاهی به صنعت و فوتبال به باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در می‌یابیم که گردش مالی زیادی در آن‌ها جریان دارد این باشگاه‌ها نیازمند نقدینگی برای سرمایه گذاری هستند و بهترین محل برای تهیه آن بازار بورس است اما حضور در بازار بورس و استفاده از امکانات آن مستلزم ایجاد شرایط خاصی است که مهمترین آن‌ها انضباط و شفافیت مالی است خصوصی شدن و ورود این باشگاه به بورس علاوه بر رونق و توسعه در بازار بورس به عنوان یکی از پایگاه‌های مهم اقتصادی کشور شرایط باشگاه‌ها را بهبود می‌بخشد و مسیر آن‌ها را برای سرمایه‌گذاری درآمدزایی و پیشرفت و توسعه در زمینه مالی و عملکرد ورزشی هموار می‌کند. 

با توجه به محیط باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال و نوع خدماتی که آن‌ها به جامعه ارائه می‌دهند بر اساس اصل خصوصی‌سازی که در قانون اساسی آمده این باشگاه‌ها جزء بخش‌هایی هستند که باید به بخش خصوصی واگذار شوند بنابراین در اصل خصوصی‌سازی آن‌ها شک وجود ندارد نکته حائز اهمیت نحوه طی این فرایند است. بهترین روش برای خصوصی‌سازی و اداره مشارکتی باشگاه فوتبال ورود آن‌ها به بورس و عرضه سهام آن‌ها در این بازار است در صورت ورود باشگاه بورس افراد به ویژه هواداران می‌توانند با خرید سهام باشگاه در تامین مالی باشگاه سهیم شوند و در مدیریت آن مشارکت داشته باشند پس از ورود به بازار بورس قیمت‌گذاری سهام باشگاه و تغییرات قیمت آن از موارد بسیار مهم است که می‌تواند و کیفیت تداوم حضور باشگاه در بورس آثار تعیین کننده داشته باشد. علت این تغییرات در بعضی موارد مشابه با دیگر شرکت حاضر در بازار بورس است انواع اما عوامل اثرگذار بسیاری وجود دارد که خاص صنعت فوتبال است تاثیرگذاری عوامل بر قیمت سهام باشگاه فوتبال نواسانات برد و باخت تصمیمات مدیریتی جذب بازیکنان معروف و نامی و رفتارهای و رفتارهای غیر حرفه‌ای سهامداران است. 

به طور مثال تیم‌های فوتبال رئال و بارسلونا، هوشمندانه و حرفه‌ای در نظام امروز اقتصاد جهانی، اداره می‌شود. این دو باشگاه، ‌ عین منچستریونایتد انگلستان، طرفداران دو آتیشه دارند که در هر بازی، تیم خود را تنها نمی‌گذارند و به جایگاه تیم در جدول، اهمیتی نمی‌دهند. هر دو باشگاه، سهامی عام بوده و سهامشان در بورس مادرید خرید و فروش می‌شود. معمولا سهامداران، قادر به خرید بیش از ۵ درصد سهام یک باشگاه نیستند. مالکیت بسیاری از باشگاه‌ها در این کشور، به صورت تعاونی است. هواداران، رئیس باشگاه را انتخاب می‌کنند. رئال مادرید، از پول دار‌ترین باشگاه‌های جهان و از شرکت‌های موفق اسپانیا محسوب می‌شود. 
میانگین تماشاگر هر بازی رئال به بیش از ۷۰ هزار نفر می‌رسد.  بیش از نیم میلیارد یورو در سال، درآمد داشته و بخشی از ان ناشی از فعالیت ‌های تجاری است. بارسلونا، مصداق باشگاه داری به صورت تعاونی است. مالکان باشگاه بارسلونا اسپانیا، کاری کردند که این باشگاه در فهرست ۵ باشگاه متمول جهان قرار بگیرد. غول‌های اقتصادی و سازمان‌های معروف از UNESCO تا خودروسازها و پوشاکی‌ها، اسپانسرش هستند و جامعه حدود ۲۰۰ هزار نفری از سهامداران دارد. اعضا، مبلغی را سالانه به باشگاه پرداخت می‌کنند و هیات مدیره و رئیس را انتخاب می‌کنند. 

اساس کسب و کار بارسلونا، پرورش استعدادهای فوتبالی است.  استعدادهایی که از آن‌ها، بازیکنان سرشناس بیرون آمده و درآمد سرشاری برای باشگاه به ارمغان می‌آورند.  ۷۷ هزار تماشاگر در هر بازی بارسلونا، نشان می‌دهد که هم باشگاه، فرهنگ تیم داری را می‌داند و هم طرفداران، فرهنگ باشگاه داری را به نیکویی یاد گرفته‌اند و از باشگاه حمایت می‌کنند. نکته حائز اهمیت این است که با شفاف‌سازی اطلاعات مدیریتی و مالی باشگاه‌ها می‌توانند سود بیشتری را به دست آورد و شفافیت اطلاعات مدیریت مالی داشته باشند حامیان مالی و هواداران از باشگاهی که اطلاعات شفاف و روشن‌تری داشته باشند حمایت مالی بیشتری به عمل می‌آورند.  همچنین نتایج ورزشی که باشگاه‌های فوتبال حاضر در بازار بورس به دست می‌آورند هم بر بازدهی غیرعادی سهام و هم بر میزان معاملات زمان انجام مسابقه تاثیر می‌گذارد. 

در ایران یکی از دغدغه‌های اصلی باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال لیگ برتر تامین نیازهای مالی است ورود به بازار بورس با پذیرش و تامین شرایط آن و ایجاد تغییرات سازنده در باشگاه‌ها می‌تواند کمک شایانی به رفع مشکلات این باشگاه‌ها کند با اینکه در حال حاضر بازار‌های فعال بورس در کشور وجود داشته و مسئولان نیز بر ورود باشگاه حرفه‌ای فوتبال به بازار بورس تاکید دارد هنوز هیچ کدام از باشگاه‌های مذکور وارد بورس نشده‌اند. 

در وضعیتی که باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای ایران گرفتار نیازهای مالی آن و اغلب به نهادهای دولتی وابسته‌اند و اعضای هییت مدیره انها اغلب شغلهای دیگری دارند و در مناسب دولتی مشغولند یا با ثبات و استحکام لازم در ساختار مدیریتی برخوردار نیستند و ورود آن‌ها به بازار بورس با ایجاد شرایط لازم می‌تواند زمینه رشد و پیشرفت آن‌ها را در بیرون و داخل زمین فراهم آورد شرط نخست برای ادامه حیات باشگاه تامین درآمد و کنترل هزینه است. عدم تناسب هزینه‌ها و درآمدها از موانع خصوصی‌سازی باشگاههای ‌فوتبال است این مسئله درگیر و عواملی چند از جمله ساختار مناسب اداری و مالی است. 

ورود به باشگاه بورس از دو جنبه دیگر نیز می‌تواند منافع برای آن‌ها در بر داشته باشد یکی اینکه از حمایت و تعصب و طرفداران آن در افزایش بازدهی سهام خود در بورس استفاده کنند و دیگر اینکه انگیزه بیشتری برای تلاش و کسب پیروزی در مسابقات داشته باشند که به افزایش بازدهی سهام و اعتبار آن‌ها در بورس منجر می‌شود. به نظر می‌رسد در صورت خصوصی‌سازی دو باشگاه و عرضه اولیه سهام، رکورد شرکت درعرضه اولیه با حضور میلیون‌ها طرفدار دو باشگاه شکسته شود که نوید بخش روزهای طلایی برای بورس ایران در عصر ۱۴۰۰ خواهد بود. اما سوالات کلیدی و مبهم این است که چرا در سیاه‌ترین روزهای سه دهه اخیر بازار بورس، قرار است چنین اتفاقی روی دهد؟ این سوال را باید با تدبیر، مورد بررسی قرار داد آیا مدیران ورزشی می‌خواهند با این اقدام سرپوشی بر ناکارآمدی خود بگذارند. از آنجایی که سرخابی‌ها حتی مالکیت ساختمان‌های اداری خورد را هم ندارند و سند آن‌ها به نام فدراسیون فوتبال است چگونه این دو باشگاه آنقدر سودآور شده‌اند که قصد فروش و واگذاری آن از طریق سهام مطرح است؟

برخی تحلیلگران این میزان دارایی دو تیم را در حدی نمی‌دانند که هواداران آن‌ها ترغیب به سرمایه‌گذاری شوند. این بزرگترین نقطه ابهام در این واگذاری‌ سه سوته و عجله‌ای پرسپولیس و استقلال از سوی دولت است. طبق پیشنهاد شورای نظارت بر اصل ۴۴ قرار است ۱۰ درصد از سهام باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس برای کشف قیمت در بورس و ۵۰ درصد به شرکت‌های سهامی عام با حداقل ۱۰ هزار سهامدار و ۴۰ درصد دیگر به تعاونی‌های سهامی و فراگیر کل کشور واگذار ‌شود. موضوعی که صدای پیشکسوتان دو باشگاه را درآورده و معتقدند واگذاری با این شرایط و آن ۱۰ درصد، دیگر واگذاری محسوب نمی‌شود.


منبع:
1. ایلنا/ بررسی جنبه‌های مثبت و منفی خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس
2. اقتصاد آنلاین/ یک مقام مسئول؛ استقلال و پرسپولیس در دهه فجر وارد بورس می‌شوند
3. خبربان/ ماجرای کشدار ورود پرسپولیس و استقلال به بورس/ تکلیف واگذاری سرخابی‌ها هنوز مشخص نیست
4. ایسنا/ آغاز شمارش معکوس برای واگذاری سهام استقلال و پرسپولیس در بورس